زندگی در صدف خویش گوهر ساختن است         در دل شعله فرو رفتن و نگداختن است

عشق از این گنبد در بسته برون تاختن است       شیشه ی ماه ز طاق فلک انداختن است 

حکمت و فلسفه را همت مردی باید                  تیغ اندیشه به روی دو جهان آختن است

مذهب زنده دلان خواب پریشانی نیست             از همین خاک جهان دگری ساختن است

                                                                                     اقبال لاهوری

نوشته شده در دوشنبه 86/12/6ساعت 7:55 صبح توسط نجمه صیدمحمدخانی نظرات ( ) |